Mountainbike-velgen worden breder en met behulp van de twee beschikbare koolstof- en legeringsmogelijkheden, kan de gloednieuwe creatie van dikke velgen ook licht zijn.
Decoder: wanneer we de velgbreedte schatten, is dit de meting tussen de binnenwanden van de velg. De buitendiameter, gemeten vanaf de buitenmuren, heeft geen invloed op de contouren van een band na het oppompen. Wanneer een fabrikant echter een buitendiameter van 30 mm claimt, is uw velgzijwand 4 mm dik, dan krijgt u een velg met een interne breedte van 22 mm – zonder de extra ondersteuning of het volume dat bij brede velgen wordt geleverd.
Brede velgen maken in werkelijkheid deel uit van het oorspronkelijke verhaal: in de dagen van mountainbiken gebruikten leiders dikke velgen van cruisers om die eerste klunkers te bouwen. Vroege generaties gefabriceerde mountainbikes hadden wielen tot 25,6 mm breed. Ergens onderweg begonnen racers met het tellen van grammen lichtere wielen te eisen. Dus bedrijven begonnen velgen te verkleinen om gewicht te besparen totdat ze arriveerden in de magere 13,5 mm Mavic MA40 uit de jaren ’90. Maar naarmate de hoepels smaller werden, werden banden moeilijker te installeren, vatbaarder voor sneden en minder stabiel; daarom groeiden de breedtes in de loop van de tijd terug naar wat meer realistische 21 tot 24 mm. Nu nemen ze weer toe.
We hebben 28 tot 30 mm velgen gemaakt om de voordelen voor mij persoonlijk te vinden (onze favoriet wordt op een andere pagina besproken). Het brede platform zorgde ervoor dat de zijwanden van de banden meer loodrecht konden blijven – ze moesten in de bijpassende smalle velgen komen – wat betekende dat we weg konden komen met een lagere bandenspanning, meestal met een paar psi. Dit gaf onze banden een grotere voetafdruk en veel meer grip. De velgen maakten onze banden ook stabiel, daarom ervoeren we minder wash-outs en niet zo kronkelend. We waren nog steeds afgevlakt, maar met de bredere velgen waren de sneden dichter bij het loopvlak in vergelijking met het – een gemakkelijker gebied om te sluiten om te patchen.
Dus moet je breder gaan? Absoluut. Zelfs als er enige gewichtsvermindering is, zijn de extra prestaties en duurzaamheid van een dikke velg de moeite waard.
NOX COMPOSITES FARLOW 29Van die extra brede velgen waarop we reden, waren de 74 cm Farlows (ook verkrijgbaar in 70 cm) van het in Tennessee gevestigde Nox Composites onze favorieten. Nox, opgericht door 2 ingenieurs, heeft goed doordachte technologie in zijn velgen verwerkt. De Farlows hebben een asymmetrisch profiel dat de spanning tussen de duw- en niet-aangedreven spaken verdeelt, waardoor de remmen stijver en harder worden. De velgbedden hebben een kleine verhoging – Nox noemt het een “anti-boerenbult” – om de hiel van de band op zijn plaats te houden, zodat je minder snel lucht verliest bij harde landingen. Ingenieurs maken gebruik van een aantal niveaus van koolstof, waardoor steviger materiaal op plaatsen met veel stress wordt aangebracht en lichtere platen worden gebruikt om gewicht te besparen in minder kritieke gebieden. En Nox maakt gebruik van haakloze velgen, wat betekent dat er geen lip is waar de hiel van de band in kan nestelen. De banden sluiten nog goed af,en het ontwerp stelt ingenieurs in staat om extra materiaal toe te voegen aan de zijwand van de velg, die waarschijnlijk schade zal oplopen door uitbodeming op harde landingen of steeninslagen.
Op het parcours vertoonden de 29 mm brede Farlows de beloofde voordelen van brede velgen, inclusief volume voor magere langlaufbanden en versteviging van de zijwanden van geanalyseerde banden. Ze bogen nauwelijks, zelfs als ze tot het uiterste werden geduwd in snelle G-outs en snel bochtenwerk. En ze zouden ook gewicht moeten verliezen – met 430 g per velg, dus ze wegen ongeveer net zoveel als dunnere koolstofaanbiedingen.
Gewicht: 770g (voor), 860g (achter)
Info: noxcomposites.com
